Mecz 28

Po powrocie do Dortmundu, dni zaczęły płynąc swoim rytmem, Magda pojechała na kolejne siatkarskie zgrupowanie, chłopacy na piłkarskie, wiec znów na dwa tygodnie musieli sie pożegnać. Niepocieszony Łukasz dochodził do zdrowia pod czuła opieką żony, nadrabiajac zaległości rodzinne, kulturalne, czy jakie tam mu sie nazbierały. Wreszcie znalazł chwilę na naprawienie kilku zepsutych rzeczy, okazał sie przy tym całkiem sprawnym hydraulikiem, bo prysznic Piszczków przeciekał, i gdyby nie to, że mieszkali w parterowym domku, zapewnili by sąsiadom bezpłatna nauke pływania, więc piłkę zamienił chwilowo na silikon hydrauliczny, a korki, na zwykłe domowe kapcie.

Nastała jesien, a Signal Iduna nadal nie miał gotowej wersji zadaszenia na mecze siatkarskie, a budowana nieopodal stadionu hala też nie prognozowała szybkiego rozpoczęcia rozgrywek. Na zgrupowaniach działy sie różne dziwne rzeczy, na przykład takie, że Robert wprawił w zdumienie wszystkich kolegów, ogłaszając wszem i wobec, wszystkim razem i każdemu z osobna, że nie idzie na imprezę, bo raz że ma już dość, tych wszystkich łatwych panienek, a dwa, że musi sie uczyć (taa, bez jaj) bo niedługo ma kolokwium( jakie mądre słowo, prosze proszę), przyprawiajać Kubę, o stan przedzawałowy, Jurgena o chęć wysłania go do egzorcysty, a resztę kolegów w osłupienie.

Prawda była taka, że poza kolokwium, czekał go jeszcze wywiad u Moniki Olejnik, do którego chciał sie przygotować. Niestsety,nie przewidział, że Monika lubi " dojechać" swoich rozmówców, zadając bardzo niewygodne czasem pytania. Na jednym takim pytaniu, chłopak wyłozył się całkowicie, przekreślając wszytskie, chocby najmniejsze plusiki zdobyte u Magdy( a sa takie wogóle?????)

- Robert, dlaczego Ty i częśc Twoich kolegów, mieliście podczas ostatniego meczu czerwone włosy??

- No coż, pani Moniko, przegrany zakład to sprawa honoru, czasem nawet za cene wyglądu.

- Ale to wyglądało nieco idiotycznie

- Byc może, ale zakład to zakład, przegraliśmy i musieliśmy wystapic w czerwonych włosach.

- Media niemieckie donoszą o twoim romansie z niejaką Magdalena Obrycką, siatkarka grającą w tym samym klubie.

Robert parsknął a Magda nagle zainteresowała sie trescią programu po odebraniu od Ewy sms-a

" włącz natychmiast telewizro na Olejnik. Pilne!!!!" wysłanego chwile wczesniej.

- Hmm - zamyślił się, a przynajmniej skutecznie udawał - to juz zamknięta sprawa, spotkalismy sie kilka razy, spędziliśmy milo czas, szczególnie w nocy, ale jak to mówią, co było a nie jest nie pisze sie w rejestr - usmiechnąl sie ironicznie. ( to żes sie popisał Lewandowski)
- czyli potwierdzasz, że coś was łączyło?? - dociekała redaktorka.

- Przez jedną noc i owszem, ale na dłuższą metę, nie ma szans - nadrobił usmiechem. Znów był tym aroganckim, chamskim dupkiem.

- Ale to podobno ona cię zostawiła

- skoro tak łatwiej jej się pogodzic z rozstaniem, niech bedzie. Z bezczelnym usmiechem oczerniał ja w mediach.

Magda zamarła słysząc wypowiedź Lewandowskiego, zamarcie przeroziło sie we wsciekłość. Dziękowała losowi, że ten palant jest aktualnie daleko, bo jego uroda mocno mogła ucierpieć. Rozpłakała się ze złości, z bezsilności.