Mecz 32

- Robert, ja wracam do domu. Muszę się wykąpać, przebrać...

-Sama?? Mowy nie ma, nie puszczę cię.

- A co?? - parsknęła - chcesz się wykąpać ze mną ??

- Yeeee, nie powinnaś wracać sama- zmieszał się

- Muszę.a i daj tą bluzę, wypiorę, bo jest cała we krwi

- Dobra, ale odprowadzę cię, i przy mnie pozamykasz się na wszystkie zamki.

- Dobrze tatusiu.

- Tu masz mój numer, jakby cokolwiek się działo,dzwoń.

- Dzięki. Ale chyba nie będzie takiej potrzeby.

-Aaa, Magda, nie gniewaj się, ale dzwoniłem do Łukasza.

- Kurde i po co??? on ma teraz swoje zmartwienia

Piętnaście minut później

-Boże, Magda co z tobą??? Nic ci nie jest, wszystko w porządku??

- Piszczek wyluzuj, udusisz mnie, wszystko ok.  Ale gdyby nie Robert, pewnie byście się teraz na pogrzeb zbierali. Nie potrzebnie Lewy wogóle do ciebie dzwonił.

-Coo??? Dzieciaku, ty chyba dawno klapsa nie dostałaś,właśnie dobrze że zadzwonił. Pakuj się, jedziesz do nas, nie zostaniesz tu sama.

- Łukasz, daj spokój, naprawdę nic mi nie jest.

- Magda - złapał ją za ramiona - do jasnej cholery, ja całą noc nie spałem, Ewka na dniach będzie rodzić, wiec mnie nie wkurzaj,pakujesz się i zabieram cię do nas.

- Ale..... chciałą coś powiedzieć, ale przerwał jej telefon.

- Ewuś, co się dzieje??Dobra za chwilę będę. Szlag by, akurat teraz Hummels musiał do rodziców jechać. 

- Łukasz jedź, ja z nią zostanę.

- Na pewno????  Dzięki Robert.

- Ale ....- próbowała wejść im w słowo.

- Nie dyskutuj - powiedzieli obaj na raz, kompletnie nie mając świadomości, że są obserwowani.